De styling van de laatste generatie Honda Civic is op zijn minst verrassend te noemen. Niet verrassend was het dat er ook van deze generatie Civic een Type R verscheen. Tijd om heel veel en vaak belachelijk veel toeren te draaien in de Autoblog rijtest van deze week. Rijtest: Honda Civic Type R.
De grote attractie van de Civic Type R (of eigenlijk van alle snelle Honda’s) zijn de VTEC motoren (Variable Valve Timing and Lift Electronic Control System) ofwel variabele klepbesturing. Daarmee wordt het mogelijk zowel een prettige motorkarakteristiek bij lagere als bij hogere toerentallen te realiseren. Vanaf pakweg 5000 toeren wordt er geschakeld naar het andere nokkenasprofiel en dat gaat niet ongemerkt voorbij. Het motorgeluid neemt in intensiteit toe en ook is er een verandering merkbaar in trekkracht. In zekere zin is het te vergelijken met de turbo-boost functie van KITT.Het resultaat: de 2.0 liter viercilinder levert 201 pk en 193 nm en dit alles zonder de hulp van turbo’s en/ of compressors. Het topvermogen wordt gehaald bij 8000 toeren en oh boy dat is lekker. Het 2.0 liter blok draait met speels gemak dit soort toerentallen en gelukkig is Honda dan ook zo verstandig geweest schakellampjes in het dashboard op te nemen. Een serie gele lampjes licht op bij het naderen van de toerenbegrenzer en als ze allemaal branden wordt het tijd om te schakelen. Krijg je ooit de kans om in een Civic Type R te rijden, dan zul je die lampjes zeker te zien krijgen. De Type R klinkt namelijk fantastisch, zodat een ieder met het autohart op de juiste plaats niet anders kan dan de Type R keer op keer richting toerenbegrenzer te jagen.
InterieurDe eerste blik in het interieur stemt vrolijk. Honda heeft mooie materialen gebruikt, hoewel sommige metalen delen op tweede gezicht toch echt van plastic bleken te zijn. De voorpassagiers mogen zich nestelen in twee strakke kuipjes gedeeltelijk met rode stof zijn bekleed. Een groot minpunt zijn helaas de verstellingsmogelijkheden van de bestuurdersstoel. In plaats van een draaiknop voor de rugleuning is er een hendel waarmee de rugleuning vrij wordt gegeven waarna je met je rug de leuning naar de goede positie moet laten komen. Niet erg nauwkeurig en dus duurt het even voor de goede zitpositie is gevonden. De bestuurdersstoel kan bovendien niet ver genoeg naar achteren. Met mijn 1 meter 95 zat ik niet slecht, maar voor het lekkere had de stoel nog twee tandjes verder gemoeten. Die ruimte is er wel, maar de rails van de stoel zijn simpelweg niet langer.
RijgedragHet onderstel is behoorlijk hard, heerlijk voor het betere bochtenwerk. Tijdens de eerste ritten op de snelweg begon het mij te ergeren, veel kilometers maken in een Type R leek me toen niet de beste optie. Maar na een dag in de Type R te hebben doorgebracht (om de spectaculaire video op te nemen in de haven van Antwerpen), had ik ’s-avonds de mogelijkheid om nog wat extra kilometers te maken. Vreemd genoeg stond het me totaal niet tegen weer achter het stuur plaats te nemen.
Die strakke afstelling van het onderstel zorgt er wel voor dat je de Civic lekker fel de bocht in kan hoeken zonder veel bodyroll. Tijdens het schieten van de video mocht ik één zelfde ruime haakse bocht verschillende keren op snelheid nemen (it’s a dirty job). Daarbij viel op dat tijdens abrupter insturen met gas los, de achterkant best een stapje opzij wil doen.
De (Nederlandse) prijs voor dit pretpakket: 34.995 euro. Stevig, maar dan krijg je wel standaard xenon koplampen, 18” lichtmetalen velgen en divers ander klein grut. Mocht je geen behoefte hebben aan airco, xenon, mistlampen, een radio of cruise control, dan kun je de Race versie van de Type R bestellen. Die ontbeert al deze zaken, is daarmee 40 kg lichter en heeft bovendien een vriendelijker prijskaartje van 31.845 euro.
Rijtest: Honda Civic Type R