Renault weet sinds jaar en dag goed in te spelen op de markt met aantrekkelijke versies in diverse segmenten. Zo ook met de Clio waarvan wederom een Estate versie is uitgebracht. Deze neemt het op tegen auto’s als de Skoda Fabia Combi en Seat Ibiza ST. AutoVoorU ging een tijdje op pad met deze nieuwe Clio-telg waarvan wij het vermoeden hebben dat dit weleens een echte knaller zou kunnen worden. Autotest Renault Clio Estate: waarom nog een hatchback?
Evenwichtig design
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: wat smoelt deze auto goed. In tegenstelling tot zijn voorganger ziet de Clio Estate er anno 2013 dynamisch, fris en misschien zelfs aantrekkelijk uit. Er is duidelijk gekozen voor een sportieve lijn. Zo loopt de taillelijn lichtjes omhoog en lijkt het dak door de zwarte B, C en D stijlen te zweven bovenop de auto. Aan de achterzijde kloppen de verhoudingen en sluit het design mooi aan bij de voorkant. De Clio Estate is twintig centimeter langer dan zijn hatchback broertje wat uiteraard ten goede komt aan de bagageruimte. Standaard is de Clio Estate voorzien van aluminium dakrails al komen die te vervallen op het moment dat er wordt gekozen voor het optionele panoramadak.
Fikse vooruitgang
Om ook aan de binnenzijde af te rekenen met het wat zakelijke en saaie van de oude Clio, heeft Renault hier flinke stappen gemaakt. Voor diegene die houdt van het personaliseren, ga je gang. De basiskleur van het dashboard, deurpanelen en de stoelen is antraciet. Afhankelijk van de uitvoering kun je echter kiezen uit vier verschillende toplagen waardoor een two-tone interieur ontstaat. De kleurkeuze bestaat uit Noir, Brun, Rouge of Bleu. Twee degelijke en twee wat meer frivole kleuren die wonderen doen voor de uitstraling. De bruine kleur in onze testauto kwam chique en warm over terwijl diverse, ivoorkleurige accenten zorgden voor het contrast. Zeker in combinatie met exact hetzelfde kleurenpallet aan de buitenzijde bijzonder fraai.
R-Link en Bass Reflex
Het dashboard is opgetrokken uit vrij harde maar nette kunststoffen en steekt degelijk in elkaar. Grove naden blijven achterwege en met name de hoogglans zwarte afwerking van de middenconsole is netjes. Optioneel is de Clio leverbaar met Renaults R-Link (€590,-). Een multimediasysteem dat Renault het liefst omschrijft als een tablet. Dit is deels waar. Het betreft hier een scherm dat ook wordt gebruikt voor tablets en smartphones. Daardoor is het bijvoorbeeld mogelijk om twee vingers te gebruiken voor het in- en uitzoomen wat bijzonder handig werkt voor het navigatiegedeelte. Nadeel is wel dat het hele systeem soms wat traag reageert op de commando’s en je flink wat kracht moet zetten wil je een item selecteren. Vink je het R-Link systeem aan op de optielijst dan geeft Renault zelfs een jaar lang gratis internet. Daardoor is het mogelijk om vanuit de auto te Twitteren, e-mailen en het laatste nieuws van Metro te lezen. Wel dien je hiervoor stil te staan en mag je na het verlopen van het eerste- gratis – jaar, €55,- per jaar betalen voor het behoud van je internetverbinding . Ondanks de grote letters ‘BASS REFLEX’ op de deurpanelen kon het audiosysteem ons niet bekoren. De Bass Reflex technologie zou moeten zorgen voor diepe bassen echter zorgt dit in de realiteit voor nare rammels en een brak geluid. Opvallend, gezien het juist erg goede audiosysteem van zijn voorganger.
Vergelijkbaar met dat van de concurrentie
De zitpositie achter het stuur is over een breed vlak in te stellen. Ben je wat kleiner van postuur dan laat de zitting zich eenvoudig oppompen waarna een goed overzicht over de auto is gegarandeerd. Aan de sportieve en langere berijders onder ons is eveneens gedacht. Zij kunnen de zitting verlagen tot standje asfaltschrapen waarna er samen met het axiaal en verticaal verstelbare stuurwiel een uitgeruste en ondersteunde zitpositie ontstaat. Het enige dat dan nog rest is een middenarmsteun maar dat is een betaalbare optie van vijfennegentig euro. Achterin de Clio Estate is het redelijk toeven voor passagiers. De beenruimte is vergelijkbaar met die van concurrenten als de Skoda Fabia Combi en Seat Ibiza ST maar op het gebied van hoofdruimte is hij de Duitse concurrentie de baas. Daarnaast is de zit ondersteunend en net iets hoger dan voorin zodat eventuele kinderen een prima zicht naar voren hebben.
IKEA-Proof
Waar het in de praktijk bij deze carrosserievariant natuurlijk om draait is de praktische ruimte in de kofferbak. Wederom scoort de Clio hier punten. Een prettige eigenschap van de Estate is het ontbreken van een tildrempel en de dubbele bodem in de kofferruimte. Met de achterbankleuning omhoog slokt deze Fransoos 443 liter bagage op. Klap je de leuning vervolgens neer dan ontstaat een bijna vlakke laadvloer en stijgt het maximum volume naar 1.380 Liter. Meer dan prima cijfers voor dit segment al is de Skoda Fabia Combi op beide vlakken net iets ruimer. De Seat Ibiza ST zit er echter net iets onder waardoor de Clio hier keurig tussen zijn voornaamste concurrenten valt. Overigens gaat de Clio er vandoor met de trofee voor wat betreft het vervoeren van lange objecten. De luxere uitvoeringen beschikken over een neerklapbare bijrijdersstoel waardoor je eenvoudig items kan laden die een maximale lengte hebben van dik 2,5 meter. Daar kan je nog eens mee aankomen bij de Zweedse meubelgigant.
Prima motoren en transmissies
In het vooronder van de Clio ligt naar wens een drie- of viercilinder motor. Wij reden met de 0.9 TCE die met zijn turbogeblazen driecilinder 90 paarden overbrengt naar de voorwielen. Een prima motorblokje, al kan hij niet tippen aan de soepelheid en loopcultuur van de 1.0 EcoBoost van Ford. Daarvoor is hij net iets te mak. Standaard is de driepitter gekoppeld aan een vijfversnellingsbak die buiten zijn wat hakerige karakter prima schakelt. Door de lange bakverhoudingen blijft het toerental van de TCE op snelwegtempo schommelen rond de 3.000 tpm en dat is uiteraard gunstig voor het verbruik. Gemiddeld nam de Clio Estate TCE 90 genoegen met één liter benzine op elke 17 kilometer. Wie meer pit wilt en een automatische transmissie, is aangewezen op de viercilinder TCE motor met 120 pk en een moderne automaat met dubbele koppeling. Deze sprint in een vlotte 9,4 seconden naar de 100 km/u en stopt pas met versnellen bij een krappe tweehonderd kilometer per uur. Zakelijke rijders zijn zoals gewoonlijk bij Renault aan het goede adres. Ook de Clio Estate is leverbaar in uiterst bijtellingsvriendelijke versies. Zo komt de 1.5 DCi uitvoering met 90 pk ook in 2014 in aanmerking voor 14% bijtelling. Wie een automaat wenst, gaat zes procent meer bijtellen maar krijgt dan wel de beschikking over de EDC bak met dubbele koppeling. Een ongetwijfeld prettige combinatie.
Uitgebalanceerd onderstel
De normale Clio kent een uiterst prettig onderstel. Mooi gebalanceerd en evenwichtig zonder een al te nadrukkelijk comfortabel of juist sportief karakter. Bij de Estate is dit eveneens van toepassing. Het is bewonderenswaardig hoe de ingenieurs van Renault eenzelfde rijkarakter hebben gecreëerd bij een zwaardere en langere stationwagen. Op provinciale wegen overtuigt de Clio Estate met een comfortabel en stabiel weggedrag waar met name de goede rechtuit stabiliteit positief opvalt. Er heerst rust en korte oneffenheden zijn voelbaar maar worden nooit irritant doorgegeven. Op slechter wegdek is het goed te merken dat de vering en demping dik in orde zijn. Er is geen enkele sprake van onrust in het onderstel en eventuele drempels worden goed opgevangen en verwerkt. Denk echter niet dat deze gezins-Renault vies is van een stukje boenderen of een baar bochtjes. Onderstuur treedt pas in een laat stadium op en met behulp van de lichte maar toch communicatieve besturing kan je behoorlijk wat lol beleven met deze lifestyle combi. Het standaard aanwezige – en niet uitschakelbare – ESP systeem grijpt op kritieke momenten kundig in.
Bovengemiddeld goed
De nieuwe Clio begint steeds harder door te dringen op het Nederlandse wegennet. Dit jaar werden er al bijna tienduizend verkocht en dat is niet voor niets. Renault heeft zijn zaken gewoon goed voor elkaar met deze ruime auto die opereert in de klasse van de Volkswagen Polo. De Clio Estate smoelt goed, kent een prima uitrusting en rijdt bovendien bovengemiddeld goed. Ons testexemplaar betrof de 0.9 TCE in Dynamique uitvoering die rijklaar de showroom heeft verlaten voor een bedrag van iets meer dan twintig mille en wat ons betreft gaan we de Clio dan ook vaker tegenkomen op de weg. Zijn dynamische voorkomen is minstens zo fraai als dat van de hatchback terwijl je ook aan rijplezier niets hoeft in te leveren. Tel daarbij de scherpe prijs, prima motoren en de riante kofferbak bij op en zijn hatchback broertje zijn wij plots vergeten.
Autotest Renault Clio Estate: waarom nog een hatchback?
