Het is als een slager waarvan de koteletjes al zijn verkocht op het moment dat de koe nog moet worden geslacht. Dat is wat de Nederlandse autojournalisten eind vorig jaar meemaakten. De Mitsubishi’s Outlander PHEV vlogen als malse biefstukjes over de toonbank, terwijl er nog geen journalist of toekomstige eigenaar in had gereden. Het potje genaamd subsidie deed zijn werk en voor ons journalisten zat er nog maar één ding op: kijken of de elfduizend PHEV kopers en leaserijders geen miskoop hebben gedaan. Autotest-Mitsubishi Outlander PHEV.
Het onvermijdelijke succes
In Nederland sukkelde het Japanse merk langzaamaan in slaap. De Colt werd vervangen door een praktische maar weinig spannende Space Star en ook de iconische Lancer kon niet echt rekenen op enthousiasme van de Nederlandse consument. En plots, plots was daar de Outlander PHEV. Een elektrische versie van Mitsubishi’s softroader. Een versie die daardoor kan rekenen op subsidie in de vorm van 7% bijtelling en het bijhorende onvermijdelijke succes.
Clean lijnenspel
Laten we beginnen met het exterieur. Uiteraard is dit smaakgevoelig, maar wat ons betreft dik in orde. In tegenstelling tot de concurrentie als de Hyundai IX35 en Mazda CX5, lijkt de Outlander gezegend met een rustig en clean lijnenspel. De wat ronde en bolle voorzijde gaat in één strakke lijn over de flank naar de achterkant waar deze overgaat in heldere achterlichten die optisch aan elkaar zijn verbonden. Afhankelijk van de uitvoering (wij reden de meest luxe) is de Outlander PHEV voorzien van fraaie, 18 inch lichtmetalen velgen met een gepolijste afwerking. De PHEV is leverbaar in drie verschillende kleuren, al blijft de keuze beperkt. De hoofdmoot bestaat uit zwart, grijs, wit of antraciet terwijl de door ons gereden ‘Technical Silver’ (zeer lichtblauw) de enige ‘echte’ kleur is.
Instyle +
In het binnenste van de Outlander overheerst een chique en heldere ambiance. Via forse portieren nemen we middels een prettig hoge instap plaats op comfortabele en goed ondersteunende zetels die in deze uitvoering waren bekleed met soepel leder. De zitting en rugleuning zijn beide goed geprofileerd en een elektrisch verstelbare lendesteun zorgt voor extra steun in de onderrug. Normaliter is alles manueel in hoogte en lengte verstelbaar, maar in onze ‘Instyle +’ uitvoering gebeurde dit elektrisch. Wel is het jammer dat Mitsubishi deze mogelijkheid niet koppelde aan een memory functie.
Vertrouwenwekkend
Mitsubishi levert met de lederen bekleding geen half werk en voorzag ook het deurpaneel en de middenarmsteun van een laagje koeienhuid. Beide zijn goed gepositioneerd en dat zorgt voor een prettige ondersteuning van de ellebogen. Mits de bestuurder niet al te kort van stuk is want verschuifbaar, dat is het middelste exemplaar niet. Als bestuurder profiteer je uiteraard van de wat hogere carrosserie en de daarbij komende hogere zit. Het overzicht rondom is uitstekend en dit is ook zeker te danken aan de grove buitenspiegels en de vrij dunne A stijl. Opvallend is verder de forse motorkap die als een boeg en ijkpunt voor je uitsteekt. Dit geeft een vertrouwenwekkend gevoel en is bovendien makkelijk tijdens het parkeren. Mocht dat laatste in de achteruitversnelling gebeuren, dan zorgt een standaard achteruitrijcamera voor haarscherp beeld met dynamische parkeerlijnen.
Riant
Mitsubishi zet vol in op het praktische en dat is zeker merkbaar op de tweede zitrij. De leefruimte aldaar is riant en meer dan voldoende voor drie volwassenen. De beenruimte is fors en ook het hoofd kan vrij bewegen tot een lichaamslengte van twee meter. Een neerklapbare middenarmsteun zorgt voor extra comfort al had Mitsubishi wel mogen zorgen voor wat ventilatieroosters.
MMCS: Dramatisch
Voor de nodige informatie en entertainment heeft Mitsubishi in eigen huis een multimedia en navigatiesysteem ontwikkeld. Dit Mitsubishi Multi Communication Systeem (MMCS) verschaft je informatie over je rit, speelt diverse muziekbestanden middels Bluetooth of USB en zoekt op afroep naar laadpalen in de omgeving. Theoretisch een leuk systeem, al blijkt het in de praktijk een drama. De aanraakgevoeligheid is slecht terwijl er van enige logica wat betreft de functies geen enkele sprake lijkt te zijn. Dit is absoluut een verbeterpunt en het enige positieve kantje dat wij hier dan ook aan konden vinden was het krachtige Infinity audiosysteem.
Geen zevenzitter meer
Bij de ontwikkeling van de huidige generatie Outlander, heeft Mitsubishi vanaf het begin al rekening gehouden met de komst van deze PHEV. Zo hebben zij het Litihium Ion accupakket weg kunnen werken in de bodem waardoor deze geen praktische ruimte wegneemt in de bagageruimte. Desondanks moet de PHEV rijder toch ietwat ruimte inleveren die wordt ingenomen door de tweede elektromotor op de achteras en diverse componenten van het elektrische systeem. Hierdoor ging de vloer omhoog met als resultaat dat de PHEV bijna driehonderd liter inlevert en de mogelijkheid tot het opklappen van twee extra stoelen. Na het openen van de elektrische achterklep, biedt de Outlander PHEV minimaal vierhonderdzeventig liter bagageruimte. Klap je vervolgens de achterbankleuning neer (dit gaat eenvoudig middels twee hendels), dan slokt de Outlander maximaal 1613 liter bagage op.
Drive selector
Tijd om op pad te gaan. Met de sleutel in onze zak ontgrendelen wij de deuren en achterklep en trekken we de stekker uit de Outlander. We bergen de kabel op onder een speciaal daarvoor bestemd vak onder de vloer van de bagageruimte en nemen plaats achter het stuur. We drukken op de startknop en na een subtiel piepje maakt de PHEV kenbaar dat ‘ie klaar is voor vertrek aangezien het starten van een brandstofmotor achterwege blijft. De PHEV beschikt over een zogenaamde drive selector die je de keuze geeft uit de standen P, D, R en N. Deze spreken voor zich en wij kiezen dan ook voor de tweede. We laten het rempedaal los en gaan op pad.
ECOmodus
Geruisloos en lichtvoetig komt de dik 1800 kg wegende PHEV van zijn plek op een manier die je ‘vroeger’ enkel kon ervaren in het topsegment. Vibratievrij, stil en lineair. De Outlander beschikt over twee motoren die afzonderlijk van elkaar 60 kW vermogen leveren. Gedurende normale omstandigheden zal de voorste elektromotor zorgen voor versnelling en zijn energie halen uit het 12 kWh accupakket welke in zes uur is opgeladen middels een huis tuin en keuken aansluiting. Met een volgeladen accu ben je op papier in staat om maximaal 60 km af te leggen met een topsnelheid van 125 km/u. Meer dan voldoende voor de gemiddeld forenzenrit, echter kwamen wij in de praktijk niet verder dan 40 km. Het accelereren gaat niet bijzonder vlot, maar het is zeker niet aanmodderen in PHEV. De in- en uitschakelbare ECOmodus zorgt op dat moment voor een zo gunstig mogelijke verdeling van de stroom, al vinden wij het wel opmerkelijk dat deze ingeschakeld dient te worden.
Twee keer 60 kW
Toch heeft de Outlander een een troef achter de hand in de vorm van een tweede elektromotor. Deze is tussen de achterwielen geplaatst en drijft die ook aan. Hij levert net als de voorste een vermogen van 60 kW waardoor het totaal aantal kW’s uitkomst op 120 kW (163 pk). Om dat vermogen te benutten heb je dan ook eenzelfde vermogen aan stroom nodig terwijl het accupakket er slechts 60 kan leveren. Mitsubishi heeft hiervoor een trucje bedacht in de vorm van een 121 pk sterke 2.0 viercilinder brandstofmotor. Deze fungeert niet alleen als range extender, maar levert ook de gewenste extra stroom op ‘t moment dat er meer vermogen wordt gevraagd. Maximaal 70 kW weet ‘ie dan te genereren en dat vertaalt zich in een snel in toeren klimmende brandstofmotor op het moment dat er meer dan driekwart ‘gas’ wordt gegeven. De voorste elektromotor doet dan op volle kracht mee terwijl de achterste een volle seconde moet wachten. Uiteindelijk krijgt ook deze zijn 60 kW waarna de PHEV er met grote stappen vandoor spurt. Een aparte ervaring aangezien het geluid van de brandstofmotor niet in verhouding staat tot de versnelling van de auto. Dit went echter snel en vooral de constante acceleratie zonder oponthoud of tussenkomst van een versnellingsbak is erg comfortabel.
Krachtig maar beheerst
Voluit accelereren vindt de Outlander leuk en doet ‘ie dan ook met twee vingers in zijn inlaat. Door de vierwielaandrijving heb je grip in overvloed terwijl de elektromotoren niet domweg al het vermogen loslaten, maar gedoceerd omspringen met het beschikbare koppel. De 0-100 sprint verloopt theoretisch in 11 seconden maar na diverse praktijkmetingen kwamen wij al snel tot de conclusie dat we hier bijna twee seconden vanaf mogen trekken. De Outlander is echt een vlotte auto. Zowel vanuit stilstand als op de tussensprints.
Fabrieksopgave zeker niet onmogelijk
Vrij ingewikkelde materie, echter is de praktijk simpel. Als we subtiel omsprongen met het gaspedaal en zo veel mogelijk rondzoemden met een volle accu, trad de brandstofmotor nauwelijks in werking en het opgegeven gemiddelde verbruik van 1.9 liter op 100 km was dan zeker niet onhaalbaar. De Outander geeft je dan ook de keuze. Rijd je stevig door, dan zal je wat vaker moeten opladen of tanken echter werd ‘t na het passeren van die 100 km een ander verhaal. Op dat moment is de brandstofmotor continu het accupakket aan het bijladen en zorgt ie ook voor power op het moment dat dit nodig is. Rijdt je op dat moment rustig en normaal met het verkeer mee, dan moet je rekening houden met een verbruik van 1 op 16. Rijd je echter harder dan 125 km/u, dan maakt de brandstofmotor een directe koppeling met de voorwielen en zorgt de achterste elektromotor voor een extra duwtje in de rug. Op dat moment schiet het verbruik ook fors omhoog. De Outlander slokt op zo’n moment gerust één liter benzine weg bij elke twaalf km die je aflegt.
Rechtervoet van cruciaal belang
Het praktijkverbruik van de Outlander Plug-in zal- net als bij een conventionele aandrijflijn – sterk afhankelijk zijn van hoe je de auto gebruikt en het vermogen benut. Laad je voldoende bij, dan is de fabrieksopgave zeker niet onhaalbaar. Rijd je echter stevig door en heb je lak aan de laadpalen, dan zal een verdriedubbeling van het verbruik eerder realiteit worden. Ons gemiddelde bleef echter steken op een keurige vier liter op honderd kilometer. 1 op 25 dus. Een verdubbeling van de fabrieksopgave, maar nog steeds bijzonder zuinig voor dit type auto met een dergelijk vermogen.
Aansprekende dynamiek
Voor de wat meer dynamisch ingestelde berijder heeft Mitsubishi overigens een traktatie achter handen. Het zogenaamde S-AWC,Super All Wheel Control. Dit zorgt continu voor een optimale verdeling van de aandrijfkrachten tussen het linker en rechterwiel middels een elektronisch sperdifferentieel. Daarnaast zorgt het in combinatie met de tractieregeling voor het terugdringen van wielspin door het vermogen over te brengen naar het wiel dat wel grip heeft. Een systeem dat in basis is ontworpen voor Mitsubishi’s straatlegale rallykanon, de EVO, maar sinds een aantal jaar ook wordt geleverd op de Outlander.
Vermakelijk, maar een tikkeltje indirect
Bij dagelijks gebruik en onder normale rijomstandigheden zal je hier niet veel van merken. Kies je echter voor een agressievere rijstijl en ga je flink op het gas, dan zal de PHEV een bijzonder vermakelijk weggedrag vertonen. De grip is uitstekend en dat de aandrijfkrachten goed worden verdeeld is dan zeker merkbaar. Overigens is het onderstel van hoge kwaliteit. Door het lagere zwaartepunt (accu’s) heeft Mitsubishi de auto niet stugger hoeven te maken. Daardoor is de wegligging vergelijkbaar met die van een lagere auto en dat zorgt voor een uitstekende balans. De Outlander PHEV is niet half zo onderstuurd als zijn concurrenten, al had de besturing wel iets directer aan mogen voelen.
Modder ja, helling nee
Hoewel Mitsubishi benadrukt dat de PHEV niet ontwikkeld is voor het ruige terrein, bewijst de aandrijving ook prima om te kunnen springen met modder. Het voelt wat vreemd aan, maar enige potentie buiten de gebaande paden is zeker aanwezig. Het enige dat een probleem kan vormen is een steile helling. De bodemvrijheid en aanrijdhoek is dan voldoende, maar op één of andere manier kan de PHEV zijn kracht niet helemaal goed overbrengen op de wielen. Zelfs niet in de speciale 4WD stand die zorgt dat de achterste elektromotor op dat moment fulltime meedraait.
De Outlander verdient het
Om terug te komen op ons eerste vraagstuk of de kersverse eigenaren van een PHEV een miskoop/lease hebben gedaan: Nee, absoluut niet. Buiten het feit dat de Outlander een fiks potje subsidie met zich meedraagt is het een bijzonder fijne auto om in te rijden. De aandrijflijn is verfijnd, evenals de auto. Hij is erg stil, comfortabel en luxe en voelt daarnaast behoorlijk hufterproof aan. Echt een welkome aanvulling in het Nederlandse wagenpark die wat ons betreft ook zeker wat belastingvoordeel verdient.
Autotest-Mitsubishi Outlander PHEV.
